Duurzame productverpakkingen hebben de laatste 2 jaar veel aandacht gekregen,
vooral in de voedingsindustrie. Dit komt doordat tijdens een wandeling door
de schappen van de supermarkt al snel wordt opgemerkt dat zowel verse producten
als duurzame producten vaak in uitgebreide verpakkingen worden verpakt.
Verpakkingsmaterialen hebben over het algemeen als doel het product te beschermen. Niet alleen tegen beschadigingen, maar ook tegen vuil of bacteriën. Vooral bij verse producten is het hygiënische aspect van belang. Bijvoorbeeld vers verpakt vlees, kaas, fruit of groenten. Hier beschermt de verpakking vooral tegen de ophoping van bacteriën. Het product blijft vers en is dankzij de verpakking langer houdbaar. In sommige gevallen worden producten onder beschermende atmosfeer verpakt. Dit verlengt de houdbaarheid van de producten en zorgt ervoor dat vers vlees tot 14 dagen houdbaar is. Ter vergelijking: vlees uit de toonbank moet binnen 1-2 dagen worden geconsumeerd. Gehakt vlees moet zelfs op dezelfde dag worden geconsumeerd.
Het sleutelwoord is "Point of Sales". Ook wel POS genoemd. De verpakkingsindustrie komt regelmatig met nieuwe ontwerpen, vormen en kleuren voor productverpakkingen om de consument zo goed mogelijk te overtuigen van een product want dit vergroot de koopkracht van het merk. Hoe aantrekkelijker en unieker het product aan de buitenkant is, hoe groter de kans dat het de kritische eindklant overtuigt. Helaas is dit vaak in strijd met de duurzaamheid van de verpakking. Want vaak zijn het ook de mooie verpakkingsvormen en -kleuren die het meeste plastic afval opleveren.
De laatste jaren is de manier waarop consumenten denken veranderd. Veel consumenten besteden nu meer aandacht aan minimalistische verpakkingen dan aan het uiterlijk van een verpakking. Een verpakking moet het product beschermen. Meer niet.
Supermarkten in heel Europa hebben hun uitspraken over meer duurzaamheid in 2019 al duidelijk gedaan. Zo willen bijna alle grote supermarkten en discounters nu af van verpakkingen voor groenten en fruit wanneer die niet beschermd hoeven te worden tegen schade door verpakkingen. Aldi en andere discounters gaan zelfs zover dat ze hun gebruik van plastic voor verse producten tegen 2025 met 30% verminderen. Dit moet vooral worden bereikt door het gebruik van composteerbare materialen.
De beloftes van supermarkten en discounters kunnen alleen worden waargemaakt als de verpakkingsindustrie sneller dan gepland bijblijft en nieuwe materialen ontwikkelt. Bijvoorbeeld bioresorbeerbare kunststoffen. Hier is de grote uitdaging om materialen te vinden die het product in dezelfde mate beschermen in termen van duurzaamheid en schade als conventionele verpakkingen. Het is ook belangrijk om niet alleen rekening te houden met bioresorbeerbare of composteerbare verpakkingen, maar ook met het etiket op de verpakking. Beide staan in direct contact en worden niet apart weggegooid. De composteerbare verpakking is dus maar zo goed als het composteerbare etiket. Voor zowel de verpakkingsmaterialen als de etiketten zijn er nu eerste benaderingen die in de goede richting gaan en die in ieder geval industriële composteerbaarheid mogelijk maken. Er wordt gebruik gemaakt van pulp, bijvoorbeeld op basis van hout of rijstpapier, dat in verschillende stadia wordt verwerkt tot verpakkings- en etiketteermateriaal. Showstopper zou echter de prijs kunnen worden. Want deze nieuwe verpakkings- en etiketteringstechnologieën maken producten duurder. Composteerbare verpakkingen en etiketten zijn vaak 3-4 keer duurder dan conventionele materialen.
Door de digitalisering komen klassieke machineparameters zoals snelheid en modulariteit in de schaduw te staan, aangezien met digitale machinefuncties veel meer besparingsmogelijkheden kunnen worden gerealiseerd.
Lees in ons nieuwe bericht over de technologieën die digitalisering met zich meebrengt.